|
GALERIE
- galeria nr 7 -
Galeria zdjęć z VI Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru oraz poświęcenia Krzyża Sybirackiego w Sanktuarium w Świętej Wodzie - IX 2006
Po raz kolejny delegacja Związku Sybiraków Oddział w Elblągu uczestniczyła w Marszu Żywej Pamięci Polskiego Sybiru. Tym razem poza wyżej wymienioną uroczystością uczestniczyliśmy w poświęceniu Krzyża Sybirackiego w Świętej Wodzie (który został ufundowany przez Związek Sybiraków), jak również zwiedziliśmy Synagogę w Tykocnie oraz Skansen Kurpiowski im. Adama Chętnika w Nowogrodzie.
6 września w godzinach popołudniowych w Sanktuarium w Świetej Wodzie odbyła się uroczystość poświęcenia Krzyża Sybirackiego ufundowanego przez Związek Sybiraków. Okolicznościowe przemówienie wygłosił Tadeusz Chwiedź - prezes Zarządu Głównego Związku Sybiraków.
Panie Marszałku,
Szanowni Panowie Marszałkowie Senatu, Panie Marszałku Płażyński, który uczestniczył w I Marszu będąc Marszałkiem Sejmu, Ekscelencjo Księże Biskupie, Przewielebni Księża, Szanowni parlamentarzyści, dostojni goście.
Panie Wojewodo, Panie Prezydencie Białegostoku, Panie Burmistrzu Wasilkowa.
Szanowni przedstawiciele służb mundurowych: Wojska Polskiego, Policji, Straży Granicznej i Służby Więziennej, Starży Pożarnej i Miejskiej.
Drodzy goście z Litwy, Białorusi i Ukrainy.
Czcigodni Sybiracy z całej Polski, kombatanci i weterani. Wszystkie poczty sztandarowe.
Kochana młodzieży, druhny, druhowie i instruktorzy ZHP oraz licznie przybyła młodzieży szkolna i ich wychowawcy, m.in. ze Szkoły Podstawowej nr 4 imienia Sybiraków, ze Szkoły Podstawowej nr 19 im. Mieszka I, z Zespołu Szkół Metalowo-Drzewnych im. gen. Andersa w Bisłymstoku.
Witam bardzo serdecznie wszystkich biorących udział w dzisiejszej uroczystości.
Szanowni Zebrani!
Rok temu na posiedzeniu Zarządu Głównego Związku Sybiraków w Białymstoku po zwiedzeniu Góry Krzyży w Sanktuarium w Świętej Wodzie przyjęto postanowienie:
"Tu powinien stanąć Krzyż Sybiracki". Impulsem do tego było wielkie wrażenie, jakiego doznali zwiedzający Górę Krzyży członkowie Zarządu Głównego. To trudne, jakże bogate w treści zadanie wzniesienia kolejnego znaku pamięci Polskiej Golgoty Wschodu przyjął do realizacji Oddział Białostocki Związku Sybiraków.
Dzrodzy Sybiracy! W imieniu nas wszystkich tu zgromadzonych, w obecności władz kościelnych, państwowych i terenowych przedstawiam Pomnik Pamięci i Wdzięczności Sybiraków w Sanktuarium w Świetej Wodzie przygotowany do uroczystego odsłonięcia i poświęcenia. Krzyż Pamięci i Wdzięczności został wybudowany jako wyraz wdzięczności Sybiraków i wyposażony w dodatkowe elementy - godło Sybiraków, kamień granitowy z napisem: "I oto dziś Krzyż wznieśli ze stali dla tych, co w Sybirze bez krzyża zostali". Wdzięczni Bogu za ocalenie i powrót Sybiracy.
Na cokole pomnika wyryto nazwy najokrutniejszych obozów pracy, najgroźniejszych obozów śmierci i największych miejsc zsyłek na Syberii i w Kazachstanie.
Wszystkie one maja stanowić lekcję prawdziwej historii tragedii narodu polskiego w latach 1940-1946 i aż do 1956 r., o masowych deportacjach i zsyłkach na Sybir i do Kazachstanu.
To świete miejsce, w którym się znajdujemy, jest masowo odwiedzane przez pielgrzymów nie tylko z całej Polski ale i z zagranicy, nawet z najdalszych stron świata, a wycieczki młodziezy szkolnej S.A. na porządku dziennym. Jak wielkie zainteresowanie wzbudza ten pomnik przekonaliśmy się już w czasie budowy i po jej zakończeniu.
Jesteśmy przekonani, że dzięki temu znakowi pamięci tragedię zesłańców i ich niewyobrażalne cierpienia i nasza idea będą przekazywane przez pielgrzymów przybywających do Sanktuarium z najdalszych zakątków Polski i poza jej granic. Wznieślismy jeszcze jeden, jakże wymowny, znak pamięci Golgoty Wschodu na Ziemi Podlaskiej, skąd tysiące Polaków wygnano z rodzinnych domów i wywieziono na dożywotnie zesłanie, gdzie mieliśmy zginąć, bo Polski miało już nie być.
Opatrzność sprawiła, że Polska jest i to wolna, że część z nas wróciła do Polski, do tak bardzo upragnionej Ojczyzny. Dzisiaj możemy budować znaki pamięci dziękując Bogu za ocalenie. Mamy obowiązek dawać dowody naszej pamięci o tych naszych najbliższych, którzy pozostali na zawsze na nieludzkiej ziemi - ziemi cierpienia. Uczestnicząc w tworzeniu znaków dajemy dowód, że żyja w pamięci narodu.
Czas zatarł slady tamtej tragedii, nie ma już ziemianek, baraków, szałasów, w których żyliśmy, nie ma mogił naszych najbliższych.
Niech znaki pamięci, które budujemy stanowią przypomnienie tamtych tragicznych dni ku przestrodze, by nigdy więcej tragedia Sybiru się nie powtórzyła. Niech nasze hasło: Pamięć zmarłym - Żyjącym pojednanie będzie dla młodych podstawą do przyszłej współpracy ze Wschodem opartej na przebaczaniu, pojednaniu i zgodzie.
Szanowni Zebrani! Chciałbym bardzo serdecznie podziękować tym wszystkim, którzy bezpośrdenim swoim udziałem przyczynili się do powstania tego znaku pamięci Polskiej Golgoty Wschodu.
Słowa szczególnego podziękowania kieruję do mgr inż. Józefa Panasiuka - sybiraka, wykonawcy robót konstrukcyjnych, montażowych i wykończeniowych, który był i spawaczem, i malarzem, budowniczym i organizatorem robót. Rodzice, brat i siostra pozostali zawsze na nieludzkiej ziemi.
|