IŁAWA to miasto w województwie warmińsko-mazurskim, prawa miejskie - 1305; gotycki kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego z XIV w., wieża z XVI w., resztki murów obronnych z XIV w.; 8 km na północny-zachód od Iławy zamek kapituły pomezańskiej w Szymbarku (1301 - 1386) - po sekularyzacji Zakonu Krzyżackiego w 1525 (słynny Hołd Pruski) stał się własnością rodu von Polentzów (przebudowali go na rezydencję renesansową), po 1698 zamek stał się rezydencją rodową Finckensteinów; około 25 km na północny-zachód (7 km na północ od miasta Susz) - Kamieniec (zwany również Kamieńcem Suskim) z ruinami słynnego niegdyś pałacu Finckensteinów zwanego Pruskim Wersalem (od 1 kwietnia do 6 czerwca 1807 r. w pałacu znajdowała się kwatera główna Napoleona Bonaparte - Cesarza Francji, w tym czasie spędził tu trzy tygodnie ze swoją matresą - Marią Walewską); Iława stanowi ze względu na swoje położenie największy ośrodek sportów wodnych na zachodnich Mazurach, leży nad jednym z największych jezior w kraju - Jeziorakiem (około 3500 ha), które jest połączone rzeką Drwęcą z Kanałem Elbląskim ; znakomity ośrodek dla amatorów turystyki kajakowej i żeglarzy - można stąd dopłynąć nawet do Bałtyku!; niedaleko stąd do Ostródy (około 30 km) i Lubawy (około 25 km).
Iława i pierwszy laureat Nagrody Nobla z dziedziny medycyny
Emil Adolf von Behring - twórca immunologii, laureat pierwszej Nagrody Nobla z dziedziny medycyny (1901) i francuskiej Legii Honorowej (1895) urodził się 15 marca 1854 w Ławicach koło Iławy (wówczas wieś zazywała się Hansdorf). Razem z Japończykiem Shibasaburo Kitasato opracował surowice antytoksyczne przeciwbłonicze i przeciwtężcowe (1890), a następnie rozpowszechnił swoje prace organizując jedną z największych w Europie wytwórni surowic i szczepionek - Behring-Werke (1904) w Marburgu. Aby uruchomić wyżej wymienioną fabrykę (wytwórnia wraz z bogatym zapleczem badawczym) jako kapitał startowy wykorzystuje 2 miliony marek niemieckich - odpowiednik pieniądzy, które uzyskał otrzymując wcześniej Nagrodę Nobla.
Za swoje nowatorskie prace nad seroterapią (leczenie chorób zakaźnych przez wstrzykiwanie surowic odpornościowych zawierających odpowiedne przeciwciała), przede wszystkim zaś za zastosowanie seroterapii w walce z błonicą (dyfterytem), został laureatem pierwszej Nagrody Nobla z medycyny w 1901. Komitet Noblowski w uzasadnieniu podjął próbę oceny znaczenia pracy von Behringa, dodając do uzasadnienia takie oto słowa: "Dzięki (pracom von Behringa) otwarta została nowa droga dla medycyny, a lekarze otrzymali ważną broń w walce przeciw chorobie i śmierci."
Emil Adolf von Behring był światowej sławy bakteriologiem, twórcą nowej dziedziny medycyny - immunologii oraz stworzył podstawy dla produkcji dzisiejszych antybiotyków. Pełnił funkcję profesora na Uniwersytecie w Halle (1894-95) i w Marburgu (1895-1917), gdzie zmarł w 1917 r.
Więcej ciekawostek: Zielone Płuca Polski - ciekawostki
| |
|